वाटाड्या जीवनाचा...

वाटाड्याच तो..
वाट दाखवू शकतो आणि वाट लावू पण शकतो..
कधी काटाकुट्यातून नेईल, कधी अगदी चकचकीत रस्त्यावरून..
काटाकुट्यातून नेलंय म्हणून तो वाईट असेलच असे नाही..
आणि चकचकीत रस्त्यावरून नेले म्हणून हितचिंतक असेलच असे नाही...

वाटाड्याच तो..
नुसती वाट सांगू हि शकेल किंवा सोबत पण करू शकेल..
पोहचवणारे सुद्धा बरेच मिळतील..
कुणी देवाच्या मंदिरापर्यंत तर कुणी सरळ देवाघरी पोहोचवेल..
असतो कि नाही आपला वाटाड्या महत्वाचा..

वाटाड्याच तो..
कुणी आधीच असलेली वाट दाखवेल तर कुणी फक्त तुमच्यासाठी वाट तयार करेल..
त्या नदीच्या पलीकडे आहे बघा ते ठिकाण.. असे सांगणारे बरेच मिळतील हो..
पण नदीवर पूल बांधायला मदत करणारा एखादाच असतो..

आयुष्यात खूप येवून गेले, आहेत आणि येतील ही वाटाडे..
जरूर विचार त्यांना रस्ता...
दाखवत असतील मार्ग तर जा त्याच्यासोबत...
पण एकदा त्याच्या हृदयाचा ठाव घे..
कारण वाट ही सुरु होते हृदयातून...
मग काय वाट काटाकुट्यातून जावो की फुला फुलातून..
मंजिल तर सुंदरच असेल..
वाहणाऱ्या नदीचा खळखळ आवाज..
कोकिळेची कुहू कुहू आणि डूबणारा सूर्य..
सगळं काही सुंदर..

झालं ना मनासारखं..

पण आत्ता त्या वाटाड्याला विसरू नका..

कारण

परतीची वाट त्यालाही धरायची असेलच..
पण त्याचा हात घट्ट धर आणि सांग..
"परतीची वाट एकत्रच सांधू..."
मंजिल महत्वाची नव्हतीच मुळी..
महत्वाचा होता तो प्रवास तुझ्या सोबतचा...
तू असशील तर किती वाटा आणि किती मंजिल... !!

आपल्या आयुष्याची वाट तयार करणाऱ्या आपल्या आई, वडिल, शिक्षक... तीच वाट सुंदर बनवणाऱ्या पत्नी ला.. आणि त्याच प्रवासात भंकस करून मजा आणणाऱ्या मित्रांसाठी हा लेख...!!

picture is just for illustration
In case any copyright issue please inform us.